تأثیر اجتماعی، یعنی اثرات اقدامات یک سازمان بر رفاه جامعه، محور اصلی وجود تشکل‌های اجتماعی و موسسات خیریه است و مأموریت‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های آن‌ها را هدایت می‌کند. درک، اندازه‌گیری و بهبود تأثیر اجتماعی برای این سازمان‌ها از جهات مختلفی از جمله پاسخگویی، پایداری، مشارکت ذینفعان و اثربخشی کلی حیاتی است. اثربخشی خدمات آن‌ها، یعنی میزان تحقق اهداف مورد انتظار، اهمیت ویژه‌ای دارد. اصل اساسی در مدیریت خدمات اجتماعی، تمرکز بر حل ریشه‌ای مسائل است، نه ارائه راه‌حل‌های موقت. اقدامات کوتاه‌مدت ممکن است نتایج مثبتی داشته باشند، اما برای تغییرات پایدار، باید به ریشه‌های مسائل پرداخت. برای مثال، غذا دادن به کارتن‌خواب‌ها، نیازهای موقت آن‌ها را تأمین می‌کند، اما برای حل بی‌خانمانی، باید به علل اصلی آن مانند فقر، بیکاری، اعتیاد و مشکلات روانی توجه کرد. تشکل‌ها باید با تحقیق و تحلیل جامع، ریشه‌ها را شناسایی و برنامه‌های پایدار برای حل مشکلات تدوین کنند. این رویکرد، علاوه بر بهبود کیفیت زندگی، هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی ناشی از مشکلات حل‌نشده را کاهش می‌دهد. اندازه‌گیری تأثیر اجتماعی برای پاسخگویی به خیرین، حامیان، داوطلبان و سایر ذینفعان ضروری است. گزارش شفاف از تأثیر اجتماعی نشان می‌دهد که سازمان مسئولیت‌پذیر و پایبند به اهدافش است و اعتماد و اعتبار ایجاد می‌کند. همچنین، درک تأثیر اجتماعی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به‌طور مستمر برنامه‌ها و فعالیت‌های خود را بهبود بخشند و با ارزیابی نتایج، شناسایی کنند که چه چیزی کارآمد است و چه چیزی نیست. این فرآیند ارزیابی و بازخورد به آن‌ها اجازه می‌دهد استراتژی‌های خود را تصحیح و بهترین شیوه‌ها را پیاده‌سازی کنند که منجر به مداخلات مؤثرتری می‌شود. پیامدسنجی، ابزاری مهم در ارزیابی اثربخشی خدمات تشکل‌هاست. این فرایند شامل ارزیابی نتایج و تأثیرات برنامه‌ها بر جامعه هدف است. با پیامدسنجی، نقاط قوت و ضعف برنامه‌ها شناسایی و اصلاحات لازم انجام می‌شود. برای پیامدسنجی مؤثر، از شاخص‌های کمی (مانند تعداد بهره‌مندان، کاهش بی‌خانمانی یا افزایش اشتغال) و کیفی (مانند رضایت افراد، تغییرات کیفیت زندگی و بهبود روابط اجتماعی) استفاده می‌شود. اصلاح برنامه‌ها بر اساس نتایج پیامدسنجی، اصلی مهم در مدیریت خدمات اجتماعی است. تشکل‌ها باید به طور مستمر برنامه‌های خود را ارزیابی و در صورت نیاز، تغییر دهند. این امر نیازمند انعطاف‌پذیری و تطبیق با شرایط جدید است. تأثیر اجتماعی نقش حیاتی در پایداری سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها دارد. موفقیت بلندمدت به توانایی ایجاد تغییرات پایدار در جامعه بستگی دارد. برنامه‌هایی که فقط تسکین موقت فراهم می‌کنند بدون پرداختن به مسائل زیربنایی، کمتر پایدار هستند. با اولویت‌بندی تأثیر اجتماعی، سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه‌ها می‌توانند ابتکاراتی را توسعه دهند که دارای منافع پایدار هستند. مشارکت با جامعه نیز یکی دیگر از جنبه‌های مهم تأثیر اجتماعی است و به ساختن روابط قوی‌تر کمک می‌کند و حس مالکیت و توانمندی را ایجاد می‌کند. ارزیابی تأثیر اجتماعی همچنین داده‌های ارزشمندی را فراهم می‌کند که می‌تواند برای حمایت از تغییرات سیاستی استفاده شود.
